ilyas yıldız

Yalnızlık herkese nasip olmaz. Yalın kalmak ve sade hayatın bir parçası olmak yığ ınların de ğ il yüksek bir erdeme sahip olanların isteyeceği bir hayat tarzıdır. Yalnız kalmak insanın elinde olabiliyorken ve faydalı sonuçlar doğurabiliyorken toplum tarafından dışlanıp yalnız kalmak ruhun krizine yol açabilir. Bundan dolayı yalnızlığı ikiye ayırabiliriz. Biri senin elindeyken diğeri senin davranış biçiminin sonucu olarak  yansıyan tutumun adı. Yalnız kalmak insanın gelişimine ve entelektüel hayatın ilerlemesine katkı sağlayabilir. Bu davranış bireyin elinde olduğu için yığınlardan arınıp halvet halinde ilim ile hemhâl olabilir. Yığınlara karşı hayır refleksini gösteremeyen her birey sığ ve yüzeysel olmaktan kendini kurtaramaz. Bu yüzden ilimde derinleşebilenler yani gölleri değil okyanusa dalabilenler her zaman yalnızlığın verdiği verimlilikten faydalanan insanlar olmuştur.  Yalnızlığın nedenini bırakıp sonucuna odaklanırsak burada yalnızlığı her zaman kötü tasvir edenlere karşı bir ce

Yaşamı anlamlandırmak için verilen her uğraş insanı yıpratıyor. Yalnız bunu yapan insan sayısı bir elin parmağını geçmez. Kimse bile bile yıpranmayı, ezilmeyi, derinlerde kaybolmayı arzu etmez. Etrafınıza bakın huzura talip olmak isteyenler ile dertlenmek isteyenlere. Herkes yakınıyor. Anlam için değil. Hakikate ulaşmak için ise hiç değil. Çünkü herkes maddi olan hayatın yükünü atlatıp huzura kavuşmak istiyor. Herkes iyi bir yuva kurmanın derdinde. Manevi tasa yok. Bilgiye aç olmak kimsenin harcı değil bu yüzden.  Hayat ciddiyet ister. Hem de fazlasıyla. Varını kaybetmek pahasına senden alıp götürür seni. Bir nevi silip süpürür benliğini. Ortada yapayalnız kalırsın. Herkesten yoksun  tek başına hülyalar aleminde kaybolursun. Yüzünü ciddiyet sarar. Maskenin ardında saklayabileceğin bir şeyin kalmaz bu yüzden maskeye ihtiyaç yoktur. Yüzüne yansıyan yaşamın ağır yükü yani tasası olur. Soluksuz, kirli bir yaşamın üstesinden gelmek, onu yorumlamak, hemhal olmak trajediye açılan kapıya adım