ilyas yıldız

Narkissos   kendine aşık. Kendinden başka birine tutulamayan bahtsız bir  insan. Her vakit kendi yüzünü arayan bir avare. O, yansımasından başka birini istemiyor. Gölün yanında oturup çehresini izlemekten başka bir işi yok. Bütün işi kendisiyle. Uzakta değil hemen yanı başında hatta içinde ama kendisine ulaşamadığı için ıstırap içinde. Ne ki trajedinin ağır yükü ile yüzleşmekte. Bulutların arasında gibi, sisin o görünmez renginde, havada, daima izlemekte ve izlenmekte belki de bu yüzden her şeyden ümidini kesip kendini temaşa etmekte. Aynada kendini bulmakta. Kendini göremezsem kimseyi göremezsin. Kalbinin içindeki cevheri hissetmedikçe herkese yabancılaşacaksın. Şimdi etrafına bak! Ey bu dünyada kaybolmuş zavallı. Kendini mi arıyorsun yoksa gölgeni mi?