ilyas yıldız

 Hayatın akışında herkes tutunacak bir dal, uzanacak bir el, ve sarılacak bir kol arar. Hepimiz noksan varlıklarız. Güçlü yanlarımız olduğu kadar zayıf yanlarımız da var. Riyâkarlık sergilemeyecek olursak bireysel bir yaşamda kendimizi teslim edeceğimiz birilerine ihtiyaç duyarız. Tıpkı güvenli bir ortama ihtiyaç duyduğumuz gibi.  Zayıf yanlarımızla yüzleşebilme cesareti bu konuda ehemmiyet teşkil ediyor. Yüzleşmenin farklılık barındırdığı bir yana tepkiselliğin de çeşitliliği bu konuda bariz ortaya çıkıyor. Yaşama tutunma biçimleri olarak 3 ana kavramdan yola çıkarak noksanlıklarımızla yüzleşebilmek için gayret sarf edeceğim. Bu 3 ana kavram Din, aşk ve ideolojidir. Şimdi bunları açalım. Din'e tutunmak ve tutulmak yukarıda yazdığım üç cümleden biri olan uzanacak bir el olarak bağdaştırmak istiyorum. Aşkı da sarılacak bir kol, ideoloji ise tutunacak bir dal ile özdeşleştiriyorum.  İnsanın ısınması için dine gereksinimi vardır. İmanın yaşamın çetrefilli ve bunalımı karşısında dayana