ilyas yıldız

Yaşamı anlamlandırmak için verilen her uğraş insanı yıpratıyor. Yalnız bunu yapan insan sayısı bir elin parmağını geçmez. Kimse bile bile yıpranmayı, ezilmeyi, derinlerde kaybolmayı arzu etmez. Etrafınıza bakın huzura talip olmak isteyenler ile dertlenmek isteyenlere. Herkes yakınıyor. Anlam için değil. Hakikate ulaşmak için ise hiç değil. Çünkü herkes maddi olan hayatın yükünü atlatıp huzura kavuşmak istiyor. Herkes iyi bir yuva kurmanın derdinde. Manevi tasa yok. Bilgiye aç olmak kimsenin harcı değil bu yüzden.  Hayat ciddiyet ister. Hem de fazlasıyla. Varını kaybetmek pahasına senden alıp götürür seni. Bir nevi silip süpürür benliğini. Ortada yapayalnız kalırsın. Herkesten yoksun  tek başına hülyalar aleminde kaybolursun. Yüzünü ciddiyet sarar. Maskenin ardında saklayabileceğin bir şeyin kalmaz bu yüzden maskeye ihtiyaç yoktur. Yüzüne yansıyan yaşamın ağır yükü yani tasası olur. Soluksuz, kirli bir yaşamın üstesinden gelmek, onu yorumlamak, hemhal olmak trajediye açılan kapıya adım