ilyas yıldız

Bugün günlerden günsüz yani müphem. Sokaklar karanlık. Hava kasvetli. Gökten yağmur değil gözyaşı yağıyor. Benim gözyaşlarımla kâinatın toprağı sulanıyor. Bazen dünyanın çok küçük bir yer olduğunu düşünüyorum. Hayallerim sığmıyor. Hareket etmek istiyorum. Her nedense önüme yüksek bir duvar çıkıyor. Çaresiz bekliyorum. Her zaman olduğu gibi yine çaresizim. Hiç kimsenin farkında olmadığım hissi zihnimi her gün bulandırıyor. Varım ama aslında yokmuşum.  Anlaşılmak istiyorum. Birisi çıkıp evet seni anlıyorum. Hüznünü paylaşıyorum demesini bekliyorum ama nafile. Yıllardır bir toz parçası gibiyim. Gözüne girdiğim her insan hemen kovuşturdu beni. Hanesine misafir etmekten çekindi. Yanımda oturup dertlenmekten uzak durdu. Belli bir süre sonra şunu fark ettim. Ben insanlar ile yakınlaşamıyorum. Kimi zaman ben onları rahatsız ettim kimi zaman ise onlar beni incitti. Ayak uyduramıyorum bu çağa. Başka bir dünyadan da değil başka bir evrenden geliyormuşum gibi. Düşüncelerim uykumu kaçırıyor. Belli